شناور در خورشید

داشتیم با مامانم صحبت می کردیم که من خونه مستقل بگیرم، ازشون جدا بشم و بالاخره روی پای خودم وایسم. خیلی عصبانی شد. اصلا بر نمی تابه مستقل شدن فقط به ازدواج کردن نیست. بهم گفت خیلی ناسپاسی و مگه من و پدرت چی برات کم گذاشتیم که تصمیم گرفتی ترکمون کنی؟ :o دیگه به بحث ادامه ندادم و از پیش کشیدنش پشیمون شدم. واقعا درک نمی کنم این برداشتش رو. حتما فرصتش و موقعیتش پیش بیاد خونه جدا می گیرم. همیشه که نمیشه با پدر و مادر زندگی کرد. ولی فعلا امکانش برام نیست.

تصمیم گرفتم خودمو راضی کنم و یه حال و هوای کاملا جدید بدم به اتاقم برای پاییز. اول از همه به یه دکور جدید فکر می کنم. بعد می خوام یه گوشه ای از اتاقم رو بکنم شبیه یه کافه پاییزی. یه میز سفید کوتاه بخرم از اینایی که صندلی ندارن و مخصوص زمین نشستنه. بند و بساط کاپوچینو و نسکافه ام رو بذارم روش و شبا بشینم پشتش و طراحی های فرشم رو تمرین کنم. اون پتویی هم که پارسال بافتم بندازم رو پام. خلاصه تصمیم گرفتم توی اون گوشه خوشگلم بد نگذره. سرم خلوت بشه میرم دنبال میز و رومیزی قشنگ.